Session #8

Η Βικτώρια (15) είναι μια χέβι μέταλ ντράμερ από το Σμεντέρεβο,  μια μικρή πόλη στη Σερβία. Τα ενδιαφέροντα της και οι φιλοδοξίες της φτάνουν στο απόγειο τους όταν εκφράζονται μέσα από το Ροκ Καμπ για κορίτσια το 2017. Αν και έκανε πολλές φίλες εκεί, το καμπ της προετοιμάζει μια μεγάλη έκπληξη για το 2019, η οποία καταλήγει σε μια διεθνή συνεργασία στο εξωτερικό. Μετά από όλα αυτά επιστρέφει στην πόλη της γιατί ξεκινάει η νέα σχολική χρονιά, κάτι που την αφήνει λίγο στεναχωρημένη. Αλλά οι σκέψεις της εμπειρίας της στην Ισλανδία της δίνουν το κίνητρο για να συνεχίσει να παίζει ντραμς, ενώ παράλληλα πηγαίνει σχολείο και κάνει και άλλες καθημερινές δραστηριότητες στην πόλη της. 

Αυτό το μικρό μήκους ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία της Κάτιας, μιας γυναίκας που βιώνει μια κατάσταση που λέγεται ημιανοψία, το τρόπο που βλέπει τον κόσμο και πως βάζει την καθημερινότητα της στους πίνακες της. Ενώ η ταινία προσκαλεί τον/την θεατή να δει τον κόσμο μισό παράλληλα δείχνει πως η τέχνη βοηθάει στο να ανοίξει ο δρόμος προς την αποδοχή.

Αυτή η ταινία είναι για την αγαπημένη μου θεία Νέλλη, την αδελφή του πατέρα μου. Στην ηλικία των 82, η Νέλλη έχει ένα μικρό εργαστήριο, όπου κατασκευάζει διακοσμητικά καράβια από ξύλα που ξεβράζονται. Μέσα από την τέχνη της θυμάται τη ζωή της, αποκαλύπτοντας την μεγάλη της αγάπη για την θάλασσα, τα πλοία, τα ταξίδια. Όπως λέει και η ίδια “Ότι και να επέλεγα να σπουδάσω, πάλι θα έκανα κάτι με τα χέρια μου. Είναι η φύση μου”.