Image Alt

Ακόμα εδώ, ακόμα πολεμάμε

CINEMARIAN Σισμάνη 16, 117 43, Νέος Κόσμoς | 26.11.2022 | 20:00 | Είσοδος Ελεύθερη

 

Από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι εισέβαλαν στην Αμερική, οι αυτόχθονες πληθυσμοί προσπαθούν να διατηρήσουν τη γλώσσα τους, τον πολιτισμό τους και πάνω από όλα την πατρογονική τους γη.  Πολλαπλές συμβάσεις υπογράφηκαν για τα δικαιώματα των ιθαγενών λαών στη γη τους και αργότερα καταπατήθηκαν μια προς μια από τις αποικιοκρατικές κυβερνήσεις, μέχρι που οι αυτόχθονες λαοί εκδιώχθηκαν από τη γη τους και τα δάση τους. Αποκομμένοι από τον τρόπο ζωής τους αναγκάστηκαν να ζήσουν σε καταυλισμούς ή βρέθηκαν περιορισμένοι σε ένα μικρό κομμάτι γης που τους “παραχώρησαν” οι λευκοί κατακτητές. Η συνεισφορά του Χολιγουντιανού κινηματογράφου στην πάλη για τα εδαφικά δικαιώματα ήταν καταλυτική καθώς οι ιθαγενείς παρουσιάζονταν ως οι “κακοί Ινδιάνοι” και οι “άγριοι βάρβαροι” που επιτίθονταν στους “αθώους λευκούς αποίκους” που απλώς έψαχναν ένα κομμάτι γης για να ζήσουν, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο την δολοφονία των ιθαγενών και την κλοπή της χώρας τους. Οι λευκοί ήταν οι “καλοί” και οι ιθαγενείς οι “κακοί” που έπρεπε να εκδιωχθούν και να διαγραφούν από την ιστορία της ηπείρου. Το “Still here, still fighting” (Ακόμα εδώ, ακόμα πολεμάμε) εστιάζει στον αέναο αγώνα των αυτόχθονων λαών της Αμερικής να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα τους στη γη τους, να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους και κατά συνέπεια το μέλλον τους.  Δυο ιστορίες ειπωμένες μέσα από τα μάτια ενός δυτικού κινηματογραφιστή, που εστιάζει σε θέματα συγκρούσεων με διακύβευμα τη γη των ιθαγενών και την πολιτικο-οικονομική ηθική στη μετα-αποικιακή εποχή, και μέσα από τα μάτια μιας ιθαγενούς κινηματογραφίστριας που έχει βιώσει τα αποτελέσματα του αποικισμού και της ρητορικής του.

Το χωριό  αντιστέκεται

David Bert Joris Dhert | Βραζιλία, Βέλγιο  | Ντοκιμαντέρ | 2019 |  54’ 00”

Τι συμβαίνει όταν η πατρογονική σου γη διεκδικείται ως χώρος τέλεσης των δύο μεγαλύτερων αθλητικών διοργανώσεων του πλανήτη; Λίγο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βραζιλία, η ιθαγενής κοινότητα του Ρίο Ντε Τζανέιρο αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση. Η ομάδα των ιθαγενών ζει ακριβώς δίπλα στο στάδιο που θα φιλοξενήσει  τους τελικούς και των δύο διοργανώσεων. Εύχονται να διατηρήσουν τον χαρακτήρα της γης τους ως ένα σημείο συνάντησης των ιθαγενών, όπως ήταν από τις αρχές του 20ού αιώνα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνάδει με τα σχέδια των βραζιλιάνικων αρχών. Από το εσωτερικό του οικισμού των ιθαγενών το φιλμ διερευνά πώς βιώνονται τα αθλητικά γεγονότα, πώς η πίεση εντείνεται και πώς το χωριό αντιστέκεται..

 

Ο Ντέιβιντ Μπερτ Γιόρις Ντερτ είναι Βέλγος ντοκιμαντερίστας, ερευνητής και οπτικός καλλιτέχνης, ενδιαφέρεται για το θέμα των συγκρούσεων με διακύβευμα τη γη των ιθαγενών και για την πολιτικό-οικονομική ηθική στη μετα-αποικιακή εποχή. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας εμπλοκής και συνεργασίας με τις κοινότητες, το αποτέλεσμα ενός ερευνητικού προγράμματος είναι να υπερβαίνει τα σύνορα των επιστημονικών πειθαρχιών και των επιστημολογιών. Ο Ντέιβιντ έχει προσκληθεί να παρουσιάσει τη δουλειά του σε φεστιβάλ ταινιών, όπως επίσης και σε εκθέσεις σύγχρονης τέχνης και ανθρωπολογικά συμπόσια. Εδρεύει στο Βέλγιο και την Αυστραλία, όπου κατά την τρέχουσα περίοδο βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας για ένα φιλμ που ετοιμάζει.

Μπινς

Tracey Deer | Καναδάς | Μυθοπλασία | 2021 |  92’ 00”

 Η δωδεκάχρονη Μπινς βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού: διχασμένη ανάμεσα στην αθώα παιδική ηλικία και την απερίσκεπτη εφηβεία. Αναγκάζεται να μεγαλώσει γρήγορα και να γίνει σκληρή πολεμίστρια των Μόχοκ, κατά τη διάρκεια της Κρίσης της Όκα, της ταραχώδους εξέγερσης των ιθαγενών που διέλυσαν το Κεμπέκ και τον Καναδά για 78 τεταμένες ημέρες το καλοκαίρι του 1990.

Η Μόχοκ Τρέισι Ντιρ είναι γνωστή για την καταξιωμένη σειρά Mohawk Girls, με πέντε βραβευμένες σεζόν, ως συνδημιουργός, σκηνοθέτης και συντελεστής. Για το Mohawk Girls έλαβε τέσσερις συνεχόμενες υποψηφιότητες καλύτερης σκηνοθεσίας σε κωμική σειρά στο Canadian Screen Award και έχει τιμηθεί στο TIFF με το Birks Diamond Tribute Award. Το ντεμπούτο της είναι η αφηγηματική ταινία Beans, μια ιστορία ενηλικίωσης ενός Μόχοκ κοριτσιού, κατά τη διάρκεια της κρίσης της ‘Οκα. Η Tracey είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Women in View, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που προωθεί την ισότητα των φύλων στα καναδικά μέσα ενημέρωσης. Είναι μέντορας σε ανερχόμενα ταλέντα, ως επικεφαλής του προγράμματος κατάρτισης σκηνοθετών στο imagineNATIVE Film & Media Arts Festival, προσκεκλημένη στο πρόγραμμα New Indigenous Voices του National Screen Institute (NSI) και στο νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα IndigiDocs του NSI.

Σημείωμα της σκηνοθέτιδος 

Αυτό το έργο με απασχολεί πολύ καιρό. Ήμουν η Beans. Ήμουν δώδεκα ετών όταν έζησα μια ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ του λαού μου και των κυβερνήσεων του Κεμπέκ και του Καναδά, γνωστή ως Κρίση της Όκα. Το έθνος των Μοχόκ του Kanesatake και του Kahnawà:ke στάθηκε απέναντι σε έναν τρομερό νταή – και νίκησε. Εκείνο το καλοκαίρι ήξερα ότι ήθελα να γίνω κινηματογραφιστρια  και ορκίστηκα να αφηγηθώ μια μέρα αυτή την ιστορία.