ΚΡΑΤΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

Κάθε άτομο καταγράφεται στον κόσμο με ένα συνδυασμό λέξεων και ήχων. Το όνομα λειτουργεί αυτόματα, αλλά το νόημα του φαίνεται να είναι πανταχού παρών και απεριόριστα ευμετάβλητο. Τα ονόματα αποδεικνύουν σχέση και καταγωγή και επίσης είναι μέρος ενός πολιτικού συμβολαίου μεταξύ ενός πληθυσμού και ενός κράτους. Το 1984 στην σοσιαλιστική Βουλγαρία, όλοι οι εκπρόσωποι των Τουρκικών μειονοτήτων εξαναγκάστηκαν να “βουλγαροποιήσουν” τα ονόματα τους. Η αφήγηση και η παρουσίαση των άλλων ομάδων ανθρώπων παίζει σημαντικό ρόλο στο να πυροδοτούνται τέτοιες διαδικασίες και μετά να δικαιολογούνται. Σήμερα τα αγάλματα των σοσιαλιστών αξιωματούχων που έχουν αποσυρθεί ξεκουράζονται σε ένα πάρκο αγαλμάτων. Με το πέρασμα του χρόνου, τα χαραγμένα ονόματα στις ταφόπλακες των νεκροταφείων δεν μπορούν να διαβαστούν. Τα κενά στην ιστορία μεγαλώνουν. Η ιστορία υπονοείται όπως και η αδυναμία της απόλυτης κατανόησης.

Η Κυριακή, απόγονος των Σλαβόφωνων της Μακεδονίας στην Ελλάδα, περιγράφει μέσα από οικογενειακές ιστορίες και προσωπικές εμπειρίες, τους λόγους πίσω από την αναζήτηση της ταυτότητας της. Μιλώντας δύο γλώσσες, νιώθοντας διαφορετικά αισθήματα για την κάθε μια, κοιτάζει τις φωτογραφίες της οικογένειας της, επιτρέποντας μας μια ματιά στην ιστορία του τόπου της.

Όταν οι Ισραηλινές μπουλντόζες φτάνουν στο Βεδουίνικο χωριό της για να κατεδαφίσουν το σπίτι της, η 14χρονη Παλαιστίνια Σαλχα φωνάζει το ιπτάμενο πρόβατο της Χαντούς για να την πάρει κάπου μακριά…

Ένα ντοκιμαντέρ-παρωδία στο οποίο η σκηνοθέτρια διδάσκει κορίτσια Βεδουίνων να κολυμπούν σε μια “πισίνα” χωρίς νερό. Η ταινία στοχεύει να προκαλέσει σκέψη σχετικά με την έλλειψη πισίνων που είναι προσβάσιμες στους Βεδουίνους του Ισραήλ, όπου επί της ουσίας τους αρνούνται μαθήματα κολύμβησης με αποτέλεσμα να σημειώνονται συχνά περιστατικά πνιγμών. Υπάρχουν πάνω από 200.000 Άραβες Βεδουίνοι που ζουν στην περιοχή Νεγκέβ του Ισραήλ σήμερα και έχουν πρόσβαση σε μια μόνο πισίνα που εγκαινιάστηκε στην πόλη Ραχάτ το 2017. Οι Βεδουίνοι δεν επιτρέπεται να μπουν σε πισίνες σε περιοχές Εβραίων.

Η ταινία διερευνά το κίνημα του Σαχίν Μπαγκ, μια διαμαρτυρία που ηγούνται γυναίκες στην Ινδία ενάντια στο νέο νόμο περί υπηκοότητας, και πως αυτή δημιούργησε αλληλεγγύη σε όλο τον κόσμο. Το κίνημα προκαλεί την ελπίδα σε σκοτεινούς φασιστικούς καιρούς και δίνει ώθηση σε πολλές παρόμοιες διαμαρτυρίες σε όλη την Ινδία, που ηγούνται κυρίως γυναίκες μουσουλμάνες.

Η ταινία “Μέχρι πότε;” παρουσιάζει μια ομάδα τραγουδιστριών από το Τουμάκο (Κολομβία) που ψάχνουν τους εξαφανισμένους συγγενείς τους, αλλά και που αντιμετωπίζουν περίπλοκα σταυροδρόμια: την αμέλεια της κυβέρνησης που δεν είναι εγγυητής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την βία στις επαρχίες, τις θανατικές απειλές, την ατιμωρησία του εγκλήματος των αναγκαστικών εξαφανίσεων, και τις καθυστερήσεις στις έρευνες, 5 χρόνια μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Ειρήνης.

Μπορεί ένας ολόκληρος πληθυσμός να στερείται την ταυτότητα του απλά και μόνο επειδή μιλάει τη δική του γλώσσα, διατηρεί τη δική του κουλτούρα και παράγει τέχνη που μετατρέπεται σε μορφή αντίστασης; Αυτό συμβαίνει στο Κουρδιστάν, ένας μέρος που έχει βασανιστεί για αιώνες, που κατοικείται από ανθρώπους που διώκονται και εξουσιάζονται, αλλά που δεν έχουν ποτέ υποταχθεί ολοκληρωτικά στους δυνάστες τους και έχουν πολεμήσει σκληρά για την ελευθερία τους.

Το 2015, εκατοντάδες ακαδημαϊκοί υπέγραψαν ένα αίτημα στην Τουρκία, ζητώντας από το κράτος να βάλει ένα τέλος στη βία που επιβάλλεται πάνω στον κουρδικό λαό. Οι “Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη” έχουν ποινικοποιηθεί και δικαστεί με την κατηγορία της τρομοκρατικής προπαγάνδας. Το “Μια Απολογία”, παρουσιάζει μια από τους “Ακαδημαϊκούς για την Ειρήνη”, ενώ ετοιμάζεται για την επερχόμενη παρουσία της στο δικαστήριο το 2019. Ένα ψυχοδράμα παρουσιάζεται στη σκηνή ενός σπιτιού, όπου το άτομο είναι ταυτόχρονα κράτος, δικαστής, ακαδημαϊκός και μαγείρισσα. Ένα αυτο-πορτραίτο για τη βία και τον παραλογισμό, για τους τρόπους με τους οποίους το κράτος τρυπώνει στο σπίτι μιας ακαδημαϊκής, αναγκάζοντας την να προσαρμόσει τις λέξεις, το σώμα της και τις χειρονομίες της.