Long Time No Techno
Τα αρχεία που χρησιμοποιήθηκαν για αυτό το βίντεο είναι από το αρχείο του Κινηματογραφικού Στούντιο της Οδησσού, που ήταν το πρώτο κινηματογραφικό στούντιο που δημιουργήθηκε στην Ρωσική Αυτοκρατορία. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής, πολλές ταινίες γυρίστηκαν εκεί, και οι οποίες διαμόρφωσαν την παιδική ηλικία εκατομμυρίων ανθρώπων. Παρόλα αυτά, σήμερα το κινηματογραφικό στούντιο όπως πολλά άλλα πολιτισμικά μνημεία στην Ουκρανία, απειλούνται με καταστροφή από τον Ρωσικό στρατό.
Caution, People
Δύο άτομα είναι κλειδωμένα σε ένα διαμέρισμα την παραμονή της Ημέρας της Νίκης. Εκεί όπου οι άλλοι βλέπουν βεγγαλικά, αυτοί ακούνε εκρήξεις και ειδοποιήσεις για αεροπορικές επιδρομές.
Lights out!
Όταν σβήνουν τα φώτα της πόλης.
The Lullaby
Κατά τη διάρκεια μιας μουντής βραδιάς μια ηλικιωμένη γυναίκα βρίσκει την εαυτή της σε ένα δωμάτιο γεμάτο από το φως του φεγγαριού, αναρωτώμενη μέσα από τις αναμνήσεις από την εποχή που ήταν παιδί στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι αναμνήσεις της αποκαλύπτουν σιγά σιγά την ιστορία μιας ανεκπλήρωτης επιθυμίας και μιας ζωής που δεν έζησε ποτέ.
Curating the lost (or a feast for creeps)
Το “Curating The Lost” είναι μια προσπάθεια να συλλέξουν και να εκθέσουν το μονοπάτι των χαμένων ή εγκαταλελειμμένων έργων τέχνης. Για τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σχεδόν κάθε εβδομάδα, έπεφτα απάνω σε μια φωτογραφία, ένα βίντεο, μια ζωγραφιά, ένα ηχητικό αρχείο, ένα γλυπτό ή πίνακα που είχε εγκαταλειφθεί από φοιτητές της Καλών Τεχνών. Τα περισσότερα απο αυτά τα αντικείμενα αφήνονταν μόνα τους στην σχολή καλών τεχνών για πολύ καιρό. Προσπάθησα να τα συγκεντρώσω όλα και να τα εκθέσω σε αυτή τη μικρή πειραματική ταινία. Μια κοντινή ματιά σε αυτά τα αντικείμενα θέτει ερωτήματα όπως σε ποιον/α ανήκε αυτό; Τι προσπαθούσαν να συλλάβουν;
(scape)Goat
Ο (αποδιοπομπαίος) τράγος παρουσιάζει μια μικρή ιστορία σχετικά με το πως είναι να μην κολλάς σαν Ρουμάνος στην Ολλανδία. Η ταινία ακολουθεί το ταξίδι ενός περίεργου, ανώνυμου χαρακτήρα που φαίνεται ότι είναι χαμένος σε μια πόλη που φαίνεται να είναι το Άμστερνταμ.
Glimmer
Ο Βίνσεντ και το ψάρι του έχουν κάτι μοναδικό από κοινού. Η μέρα που ο άντρας περίμενε για πολύ καιρό φέρνει μαζί του απρόσμενα γεγονότα.
PUPUS
Borgo Vecchio, Παλέρμο: βρισκόμαστε στο μεγάλο σύμπαν της Όπερας των Μαριονετών της σικελικής παράδοσης, βρισκόμαστε στο μικρό θέατρο-εργαστήριο της οικογένειας Mancuso. Ο Carmelo, γιος ενός αρχιμαριονετίστα, ζει σε αυτό το γεμάτο φαντασία μέρος. Παίζει με τους στίχους που έχει ακούσει τόσες φορές κατά τη διάρκεια των παραστάσεων. Προσπαθώντας να μιμηθεί τον ώριμο τόνο της φωνής του πατέρα του, δίνει ζωή στις μαριονέτες με απόκρυφη επιδεξιότητα. Τα μάτια του λάμπουν σε αυτόν τον κόσμο των παραμυθιών, όπου ακατέργαστα κομμάτια ξύλου παίρνουν μορφή για να αφηγηθούν, σαν σε μια αιώνια επιστροφή, τις ιπποτικές ιστορίες αγάπης και πολέμου. Να πώς ένας νέος άνθρωπος που βρίσκεται μόλις στην αρχή μιας μεγάλης γνώσης παίρνει τον δρόμο προς το μέλλον του.
