Μια Συζητηση για το εργο του John Akomfrah και του Anri Sala

Στο σταυροδρόμι των παράλληλων αφηγήσεων του John Akomfrah | Μίνα Καραβαντά

Με αφετηρία κάποιες εικόνες από το έργο John Akomfrah, Βρετανού καλλιτέχνη που κατάγεται από τη Γκάνα, θα διερευνήσουμε κάποιες βασικές πτυχές της αποαποικιακής σκέψης και των επιστημολογιών του Νότου όπως αναλύονται στο έργο του Boaventura de Sousa Santos. Θα συζητήσουμε κάποιες από τις μεθοδολογικές επιλογές που προκύπτουν από τα βασικά διακυβεύματα των δύο αυτών ιστορικών και θεωρητικών ρευμάτων. Οι εικόνες του Akomfrah δημιουργούν σταυροδρόμια ανάμεσα σε ιστορίες και γεγονότα από διαφορετικές τοπικότητες και χρονικότητες, αποδεσμεύοντας την ιστορική ανάγνωση από τα στεγανά των κυρίαρχων λόγων και κειμένων που συνθέτουν την ιστορία ως αποκλειστικά εθνικό αφήγημα και αποδομώντας τη σχέση ανάμεσα στο ιστορικό υποκείμενο και την ετερότητα ως αντικείμενο της ιστορίας.

Η αποαποικιοποίηση του βλέμματος μέσα από το έργο του Anri Sala | Μάτα Δημακοπούλου

Αποαποικιοποείται το βλέμμα; Πώς εποικίζεται το βλέμμα μας; Και ποια κυρίαρχα ή μη καθεστώτα γνώσης και πρόσληψης καθορίζουν ή όχι το βλέμμα μας; Τι αφηγείται το βλέμμα και πώς ενδεχομένως αποποιείται κρατούσες παραστάσεις; Θα προσεγγίσω αυτά τα ερωτήματα μέσα από το έργο του Αλβανού εικαστικού Anri Sala του οποίου το έργο μας προσκαλεί να αναλογιστούμε τι και πώς έχει εποικίσει τη μνήμη, την εμπειρία και το συναίσθημά μας, και ταυτόχρονα να συγχρωτιστούμε με μορφές καταγραφής, παράστασης ή επιτέλεσης που κατά μία έννοια εκκενώνουν ή αποσυμφορούν την υπερκορεσμένη συνείδηση του κόσμου και του εαυτού. Ενδεχομένως μια αποαποικιακή συνθήκη στην εικαστική πράξη καλείται όχι μόνο να αμφισβητήσει και να αποδομήσει ηγεμονικές αντιλήψεις του κόσμου, αλλά και να συγκροτήσει πολλαπλές γλώσσες του βλέμματος, του συναισθήματος και του λόγου, σε μια συνθήκη διαλογική, μεταβαλλόμενη, η οποία θα είναι πεδίο συσχετισμού, συνύπαρξης, «συνοίκισης», και όχι εποικισμού. Τα έργα που θα εξετάσουμε είναι σε κοινόχρηστη θέα στο διαδίκτυο: Intervista (1998), Long Sorrow (2005), Take Over (2017). Τέλος, υπάρχουν γόνιμες συνάψεις ή συνάφειες ανάμεσα σε εναλλακτικές αναζητήσεις και πειραματισμούς  και θεσμικά κατοχυρωμένες και καταξιωμένες μορφές της διεθνούς σκηνής της σύγχρονης τέχνης όπως ο Anri Sala και ο John Akomfrah